Αυτό μόλις εμφανίστηκε στο Facebook, μια παλιά εικόνα μου στο γραφείο μου στη Microsoft.

Πριν από πολύ καιρό σε μια χώρα πολύ, πολύ μακριά ήμουν ένας ταπεινός PMII στη Microsoft. Δούλευα στην ομάδα ASP.NET και ήμουν υπεύθυνος για τον κύκλο ζωής του ASP.NET. Ήμουν επίσης υπεύθυνος για την ενσωμάτωση του ASP.NET με την ευρύτερη κοινότητα.NET.

Το πάθος μου ήταν η βελτιστοποίηση του ιστού και καθιστώντας τα πράγματα καλύτερα για τους προγραμματιστές, μπήκα ακριβώς όπως ASP.NET MVC γεννήθηκε (και μάλιστα μοιράστηκε ένα γραφείο με Phil Hack κατά τους μήνες που προηγείται της beta κυκλοφορία). Ήταν μια συναρπαστική εποχή, μπόρεσα να παρουσιάσω σε ένα σωρό συνέδρια γύρω από το Europ και συνάντησα έναν τόνο παθιασμένων ανθρώπων. Το παλιό τσεκούρι του 'ποτέ δεν ήταν το πιο έξυπνο άτομο στο δωμάτιο' δεν ήταν ποτέ τόσο αληθινό όσο ήταν στη Microsoft.

Δυστυχώς ήμουν επίσης βαθιά δυστυχισμένος σε αυτό το σημείο · δεν είχα βρει ακόμη τη σωστή θεραπεία για την κατάθλιψη. Δούλευα 60-70 ώρες την εβδομάδα και ήμουν κάτω από μεγάλη πίεση για να τα καταφέρω. Ήμουν επίσης σε μια πολύ τοξική σχέση εκείνη την εποχή και αγωνιζόμουν με την ψυχική μου υγεία ως αποτέλεσμα. Δεν πέρασε πολύς καιρός από αυτό που έφυγα από τη Microsoft και μετακόμισα στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ξεκινήσω μια νέα ζωή.

Ήταν ένα τεράστιο κλειδί, αυτή ήταν η δουλειά των ονείρων μου και είχα δουλέψει τόσο σκληρά για να φτάσω εκεί. Αλλά ήξερα ότι αν έμενα θα κατέληγα σε ένα πολύ κακό μέρος. Έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα στην καριέρα μου και την υγεία μου και διάλεξα την υγεία μου. Ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ.

Η εργασία στη Microsoft παίρνει έναν συγκεκριμένο τύπο ατόμου, την προσπάθεια να πετύχει, την ικανότητα να δουλεύεις πολλές ώρες και την ικανότητα να δουλεύεις υπό πίεση. Είχα όλα αυτά τα πράγματα, αλλά είχα και πολλά άλλα πράγματα που χρειαζόμουν για να δουλέψω. Έπρεπε να μάθω να λέω όχι, να βάζω όρια και να φροντίζω τον εαυτό μου. Έπρεπε να μάθω να είμαι καλός με τον εαυτό μου και να βάλω πρώτα την υγεία μου.